Zło nie śpi… znaczy, my nie zażywamy snu, bo krążymy i szukamy najlepszych, najdziwniejszych i najbardziej porywających grafik, jakie artyści z całego świata tworzą oraz jakimi chcą się z wszystkimi wrażliwymi na konkretne klimaty osobnikami podzielić. Efekty możecie podziwiać, zwłaszcza że naszym (mało skromnym) zdaniem są czadowe. Jest na czym zawiesić oko (ale uwaga, wieszanie oka może grozić jego permanentnym wypadnięciem z oczodołu).
Aczkolwiek jeden szczegół jest niepokojący. Czy zauważyliście, że od początku istnienia cyklu graficznego gościły w nim prawie same chłopy? No tak się złożyło. Ale w szaleństwie też potrzebne są parytety, zaś wstrętny patriarchat pod wodzą Paskuda na pewno nie jest miły wszystkim paniom. A nasza ekipa nie może dopuścić, żeby tak się działo. Zaprosiliśmy już Elif z jej cudownymi koszmarami, dziś natomiast kontynuujemy przygodę z kobiecą stroną surrealistycznej sztuki.
Panie i Panowie, zapraszamy do spotkania z Joanną Krótką. Tak jest, w naszych wizualnych wojażach trafiliśmy do macierzy, kraju wódą i umowami śmieciowymi spływającego, czyli na stare śmieci. Ale niech was to nie zwiedzie – Joanna prezentuje swoimi dziełami poziom światowy (a może i wszechświatowy, choć nie dysponujemy oficjalnym stanowiskiem kosmitów). Mamy nadzieję, że jesteście gotowi na dawkę czasem niepokojącego, barwnego piękna z grodu Kraka (Krakogrodu?). A jak nie… to tym lepiej, reakcja będzie mocniejsza. Czytaj resztę wpisu »
niedobre literki 