„Femme fatale” – recenzja by Adrian Miśtak

Od wielu sapnięć Paskuda nie było już na niedobrych literkach dobrych recenzji. Ani w ogóle recenzji. Dziś naprawiamy to niedopatrzenie, publikując omówienie Femme fatale – książki niejakiego Juniora, dla niepoznaki posługującego się także pseudonimem Kazimierz Kyrcz.

Autorem wyjątkowo wnikliwego i zajmującego tekstu jest znany i u nas (po wielokroć) Adrian Miśtak. Jeśli wciąż zastanawiacie się, czy lektura rzeczonego zbioru nie stanie się dla Was nadmierną traumą… No cóż, rozsiądźcie się wygodnie w fotelach, na taboretach, ławach, przygiętych karkach niewolników, czy co tam macie do dyspozycji, no i zerknijcie na to co poniżej.

Zaawansowany konkurs literacki

Na tę chwilę czekało wielu… Tak, proszę państwa, po długiej niczym lista niespełnionych obietnic ekipy rządzącej przerwie, niniejszym ogłaszamy kolejny konkurs literacki. I to (tzn. jak zwykle, hehe) nie byle jaki. I nie chodzi o to, że błogosławiony niosącym woń zgnilizny i płynu do płukania zębów tchnieniem naszej muzy, wielmożnego Paskuda (jakby starożytni Grecy wiedzieli, że są takie brzydkie muzy, to tyle by nie filozofowali). Nagroda jest warta świeczki, a nawet kandelabru, uwierzcie na słowo.

Dlaczego? A chcieliście się kiedyś znaleźć w undergroundowej antologii napisanej i stworzonej przez nieobliczalnych wariatów? Obok autorów z USA, których twórczość poruszyła umysły, by spłodzić i krzewić wybryk natury literackiej bizarrem zwany? Krótko mówiąc, uczestniczyć jako autor w trzeciej części naszej akcji pod hasłem „Elo chłopaki, może byśmy zlepili jakąś wypasioną kniżkę”?

Nie no, teraz na poważnie. Ta książka – stanowiąca zresztą kontynuację wcale nie mniej epickich i wciąż dostępnych poprzednich antologii, Bizarro dla początkujących i Bizarro Bazaru – będzie megaepicka. I, do powagi wzywamy nie przypadkiem, celująca w najambitniejsze i jak najbardziej twórczo pokręcone objawy naszego biz-poletka. Zapraszamy w szranki!

„Księga Wampirów” – recenzja by Agnieszka Pilecka

Ostatnio zgryźliwie (nie, nie, stop, bez gryzieniohumoru dla przedszkolaków…) zapowiadaliśmy antologię Studia Truso, która miała przybliżyć czytelnikom temat krwiopijców i skierować to przybliżanie w odpowiednią, horrorową i mroczną jak dusza hrabiego Drakuli stronę. No, więc antologia wyszła i przybliża, a że jest w niej dużo literkowców, to i wypadałoby jeszcze bliżej się jej przyjrzeć.

Przyjrzała się dla nas Agnieszka Pilecka, a jej obszerną recenzję Księgi Wampirów możecie przeczytać w dzisiejszym poście. Mamy nadzieję, że po tak szczegółowej i pozytywnej zajawce też nabierzecie ochoty na tańce z wampirami… Rany Julek, co za sformułowanie!!! Sorry, zamykamy się już (z Paskudem w piwnicy) i zostawiamy was z recką.

Więcej mięsa, więcej krwi, więcej grozy – czyli o rychłym nadejściu „Gorefikacji II”

Ostatnimi czasy, a właściwie w przeciągu tygodnia z hakiem, obrodziło nam newsami w paskudowej domenie. To oczywiście znak dobry, a nawet bardzo dobry, a nawet więcej – oznacza to bowiem, że rok ledwo się zaczął, a już dobrze się dzieje i pojawia się mnóstwo dobroci. Zarówno stricte bizarrycznych, jak i pobocznie bizarrycznych, ale dla wszystkich bizarrowców bardzo interesujących, choćby ze względu na udział autorów, którzy regularnie katują was własnymi wyobraźniami na niedobrych.

To nadchodzimy z kolejnym newsem, który obiega powoli cały horrorowo-fantastyczny Internet. W zeszłym roku pojawiła się taka mała, dziwna antologia opowiadań rodzimych horrorowców. Może poznacie ją po okładce zdobioną gołą dziewoją w stanie kiepskim (bo z wnętrzem na zewnątrz), może po doborowym składzie pisarzy, może po tym, że okazało się, iż autorzy horroru mają mroczne myśli związane z takimi sprzętami jak odkurzacze – ale jeżeli interesujecie się horrorowym produktem krajowym, to raczej nie mogliście jej przegapić. Znacie już odpowiedź, chodzi oczywiście o Gorefikacje.

Karol Mitka jest „Z Bizarro Za Pan Brat”, czyli nowa bizarryczna publikacja!

Tak się czasem zdarza – na szczęście coraz częściej, choć wciąż zbyt rzadko – że i na polskim rynku, czy to w Internecie, czy na papierze, zjawi się coś obszerniejszego, a bizarrycznego. I zawsze, nie chwaląc się (a właściwie chwaląc się, tylko ta cholerna grzeczność :P), taką publikację prokuruje ktoś, kogo można powiązać (w śledztwach CBA wszystko wychodzi) z literkami. I dziś także mamy przyjemność (Paskud już się rozpłakał, a że oczu mu poskąpiono, stracił przez to całkowicie pole widzenia) zaprosić was do lektury takiej właśnie książki – a dokładniej zbiorku opowiadań.

Wykonując należną sobie funkcję, ten zbiorek zbiera zaś liczne i różnorodne teksty Karola Mitki, czyli niestrudzonego piewcy perwery, obleśności i niepoprawności politycznej, który jest, oczywiście, także stałym członkiem naszej ekipy. Kontynuując kiepskie gry słowne (gdyby Paskud miał okulary a la Horatio z CSI, to właśnie by je wkładał, ale j/w, jedno oko i takie tam) – Karol jest Z Bizarro Za Pan Brat i wam to udowodni… piórem.

„Za garść zbawienia i inne opowiadania” czyli zbliża się e-zbiorek Bartosza Orlewskiego!

2014 już na dobre się rozkręca, gdzieniegdzie nawet zaobserwowano śniegi i lody, których zeszły rok nam oszczędził, a co z bizarro? A bizarro prze do przodu, a autorzy związani z literkami bynajmniej nie zamiarują próżnować. Dowód? Proszę bardzo: dziś mamy zaszczyt poinformować was o pierwszej dużej premierze zafundowanej nam przez naszego stałego dostarczyciela literackich perełek – Bartosza Orlewskiego.

Bartek co prawda nie uprawia hardkorowej głupawki, którą Paskud wydaje się często epatować i emanować, ale bizarro ma wiele oblicz – a nie ma autora, który lepiej czarowałby klimatem i lepiej wplatałby w swoje opowieści wątki intelektualne, a zwłaszcza filozoficzne, z których jest szczególnie znany. Dlatego bardzo cieszymy się, że niebawem (bo 1 lutego) pojawi się cyfrowy zbiorek (naturalnie objęty oficjalnym paskudowym patronatem) pod tytułem Za garść zbawienia i inne opowiadania, służący za podsumowanie jego dotychczasowych dokonań.

Cyfrowe diabelstwa, czyli „Bizarro Bazar” w wersji e-book

Przerywamy regularny tryb transmisji… Czyli postowania postów, jakkolwiek masłomaślanie by to nie brzmiało. A mamy ku temu ważną i poważną okazję. Jak dobrze wiecie, jakiś czas minął już od premiery Bizarro Bazaru, czyli drugiej polskiej antologii bizarro (i pierwszej wydanej pod egidą niedobrych). Jesteśmy świadomi, że dostęp do niej był ograniczony w końcu to elitarna sprawa (poza tym tuż po tym, jak zakończył się druk zbiorku, ekwipunek drukarski eksplodował w tajemniczych okolicznościach i w akompaniamencie wycia potępionych oraz szlagierów chorału gregoriańskiego).

Jednak wiemy, że nie wszyscy, którzy by chcieli, mogli się nacieszyć własną kopią Bazarku. Nie lękajcie się jednak – mamy dla was, nieutulonych w braku markowego bizarro, dobre newsy. Pojawiła się bowiem e-bookowa wersja antologii, którą możecie (a nawet – niezręczna sugestia podprogowa – MUSICIE) zakupić sobie na własność już właśnie teraz!

Trzy oblicza gniewu w analizie Tomasza Czarnego – nowa dawka horroru ekstremalnego!

Najwidoczniej jest tak, że ostatnio krew leje się wyjątkowo gęstymi strumieniami w polskim światku horrorowym. Gorefikacje, które polecaliśmy jakiś czas temu, dobrze się przyjęły i cały czas cieszą się popularnością. Bizarro Bazar, swoją drogą, też w kwestii gore ma sporo do powiedzenia. Czy to znak, że publika pragnie ciepłych, parujących jeszcze flaków? Czy w obiegu alternatywnym rodzi nam się pokolenie literackich monstrów, złaknionych zła i płynów ustrojowych? Czy nadciąga Armageddon?! No i najważniejsze: co z tą Polską?!

Ekhem… ktoś odstawił leki. Tu powinna nastąpić przerwa w transmisji, ale, niestety, mamy do czynienia z tekstem pisanym.

W każdym razie, gore rośnie w siłę i pojawiają się nowe publikacje spod znaku horroru posuniętego do ekstremy. Tomasz Czarny, promujący nieustannie i niestrudzenie literackie brodzenie w stosach skrawków ludzkiego ciała, objawił się na przykład z nowym tercetem opowiadań, na który chcemy dziś zwrócić waszą uwagę.

„Metamorfozy” by Grzegorz Gajek

Bez odrobiny przesady można stwierdzić, że Grzegorz Gajek jest starym niedobroliterkowym wyjadaczem. Czy więc kogokolwiek zdziwi to, że paskudna ekipa z przyjemnością (i jednogłośnie!) przegłosowała objęcie jego najnowszej pozycji patronatem? Zbiór jedenastu opowiadań Grzegorza, opatrzony wyjątkowo poetyckim tytułem Sen brat śmierci, można już bezpłatnie pobrać pod poniższym adresem:

http://wydaje.pl/e/sen-brat-smierci

Każdy z zebranych tekstów jest małym arcydziełkiem grozy, ale jeśli ktoś się jeszcze waha czy warto (nie przewidujemy, nie przewidujemy…), albo po prostu ma ochotę na natychmiastowe lekturzenie, wystarczy przewinąć w dół. Oto przed Państwem…