Dzień Kota

Jak onegdaj pisał mistrz Ludwik Jerzy Kern: „Gdzie dużo piwnic, strychów i płotów, tam się zaczyna Królestwo Kotów. Świat tam na cztery łapy spadł, zaczarowany koci świat…”. Na tym teoretycznie moglibyśmy poprzestać – nalać sierściuszkowi mleka do miseczki, dodać kapkę czegoś mocniejszego, no i święto. Ale nie. Niedobroliterkowa redakcja postanowiła (jednogłośnie, choć akurat Paskud przemawiał symultanicznie dwoma głosami), że uczcimy Dzień Kota stosowną aktualizacją tematyczną. Na część literacką składają się teksty Kazka Kyrcza Jra, Zeter Zelke, Darka Kuchniaka, Marcina Rojka, Kornela Mikołajczyka oraz debiutującej na portalu Oleny Khomeniuk – i to debiutującej w godnym pochwały stylu, bo podwójnie/dwujęzycznie! Oprawa graficzna sponsored by niezawodny Tomasz Woźniak. Na koniec – krótki apel.
A oto i rzeczona aktualizacja. ZMIAAAUczynamy!

„Użyteczne, użyteczny” by Kazimierz Kyrcz jr

Koty z pewnością bywają użyteczne. Mruczą, ocierają się, niekiedy łapią myszy… Dogmir jednak – być może przez wzgląd na swe imię – miał to głęboko w dupie. Nie, żeby nie lubił absolutnie żadnych czworonożnych. Psów, wiewiórek czy jeleni… Jednak wolał te rozjechane, pęczniejące na poboczach dróg bogactwem zapachów i kolorów, stanowiące pożywkę dla naprawdę dużo mniejszych braci mniejszych.

Dogmir nie pamiętał, kiedy to się zaczęło. Kiedy przyczepiła się do niego ta sympatia do robaków i czerwi, z czasem objawiająca się dojmującą potrzebą zapewniania im strawy.

Potrzeby bywają różne. Są takie, których zaspokojenie nie nastręcza trudności, jak i te – a do nich właśnie zaliczała się ta Dogmirowa – które nie są społecznie akceptowane. Ba, z niewiadomych względów ściga się i karze każdego, kto im hołduje.

Wróćmy jednak do kotów, których Dogmir, łagodnie to ujmując, nie darzył atencją. Otóż one też go nie lubiły. Do tego stopnia, że którejś księżycowej nocy wybrały się do niego w odwiedziny. I gdy chrapał sobie smacznie, śniąc o ogromnej górze stworzonej z martwych zwierzaków, lśniącej od wijącego się w niej robactwa, wskoczyły na niego i drapiąc wściekle a zajadle, rozdrapały go na miękką breję.

Tak oto Dogmir zyskał niepowtarzalną, przynajmniej w jego przypadku, szansę, by stać się w pełni użytecznym. No i ekologicznym, ma się rozumieć.

Dzień Kolejarza – wersja bizarryczna

Stała się rzecz niesłychana. Otóż dzięki dziwnym zainteresowaniom naszego redakcyjnego kolegi, wpadł nam w łapki kalendarz świąt nietypowych. Chociaż poniższa aktualizacja jest poniekąd prequelem tego, co się szykuje, oj szykuje się!, jest to dobra okazja, by zapowiedzieć przyszłe cuda wianki.

A dziś? Dziś obchodzimy Dzień Kolejarza. Przyznacie, że pociągi i różne inne blaszane węże, posuwające się po torach, tudzież szynach, bywają klimatyczne. A skoro jest klimat, to jest i muza (w sensie: natchnienie, chociaż nastrojowe dźwięki zapewne też co poniektórych naszych Jagomościów wspierały w akcie twórczym). Poniżej pomagać Wam w świętowaniu Dnia Kolejarza będą: Kornel Mikołajczyk, Kazimierz Kyrcz jr, Darek Kuchniak oraz Zeter Zelke, zaś te prozatorskie trudy uświetnił swą grafiką Tomasz Woźniak.

„Piłka XVI” by Michał J. Walczak

Piłkarskie emocje powoli opadają, aczkolwiek… ponoć piłka jest okrągła, więc jeszcze przez chwilę będzie się toczyć. Coś na ten temat wie Michał J. Walczak i idący (czy raczej biegnący) mu w sukurs Tomek Woźniak – autor znakomitej ilustracji ilustrującej poniższy tekst.

Dzisiejsze opowiadanie ma nie tylko piłkarski tytuł – Piłka XVI – ale i jest piłkarskie na wskroś, duszą, sercem i nogą, tudzież piłką jako taką. I na tym kończymy wstęp. Czytajcie/patrzcie i podziwiajcie!

„Z nieba zstąpienie” by Zeter Zelke

Wiara to skomplikowana sprawa. Paskud wierzy gorliwie w Nabożną Radę Wyższej Konieczności Spowodowanej Problemami Gastrycznymi od Kapusty, więc dobrze o tym wie. Mamy wybór w co wierzyć, bogaty, i niektórzy korzystają z niego (aż nadto czasem). Ale jak ktoś wierzy, musi się spodziewać jednego…

Nadejdzie ino taki dzień, że wiara jego na próbę wystawiona będzie.

Czy coś takiego. Jako bezwolne marionetki naszej maskotki, właściwie się na tym nie znamy za bardzo. Woda święcona robi niektórym z nas krzywdę, lecz na tym koniec. Zeter Zelke zna się za to znakomicie. A i naszemu zacnemu grafikowi, Tomaszowi Woźniakowi, ta tematyka nie jest obca…. Zresztą, obaczcie na własne oczy poniżej.

„Kufel” by Michał J. Walczak

Znany z naszych (roz)łamów detektor i jego ferajna wracają w trzeciej już odsłonie… I mają się jeszcze lepiej niż dotąd (przynajmniej niektórzy). Jako, że detektor nie byłby sobą, nie uczestnicząc w jakimś mega skomplikowanym śledztwie, tak i teraz z pomocą swojego stwórcy Michała J. Walczaka musi rozwiązać pewną kryminalną zagadkę… Chcecie przekonać się jaką? Zapraszamy poniżej…

Okazja aż się prosi, by docenić ją podwójnie. Na przykład świetną grafiką Tomasza Woźniaka. A zatem, mości adepci sztuk paskudnych… do lektury!

„Śruba” by Michał J. Walczak

W zapoczątkowanym „Muchą” cyklu szortów Michała J. Walczaka prezentujemy dziś szanownym czytelnikom drugi wkręcający tekst… znaczy się „Śrubę„. Wiewiórki donoszą, że Michał ciężko walczy nad zwieńczeniem trylogii, przy której Star Wars… hm… wcale nie są trylogią.

Podobnie jak w przypadku „Muchy”, i tym razem udało się namówić Tomasza Woźniaka do stworzenia (nie)stosownej grafiki… Tak więc zapraszamy na ucztę nie tylko dla umysłu, ale i oczu!

„Niedobre Literki” by Michał Ksaldowicz

Hmm, ostatnimi czasy Paskud obrasta nie tylko sadłem, ale i zrozumiałą dumą. Otóż Niedobre Literki stały się… materią kulturotwórczą (dla niewtajemniczonych: materia kulturotwórcza to coś jak materia rakotwórcza, ino bardziej). Tak, proszę szanownego gremium czytelniczego – niejaki Michał Ksaldowicz popełnił właśnie wyjątkowo zacne (jakżeby inaczej!) opowiadanie pod tytułem Niedobre Literki… Przy czym myliłby się malkontent twierdzący, że tytuł ten jest ot tak, nadany sobie a Muzom. Przeczytajcie, przekonacie się, że jest wręcz na odwrót!

Miło nam także dodać, że dodatkową atrakcją dzisiejszej aktualizacji jest tradycyjnie nietradycyjna w formie grafika naszego stałego grafika Tomasza Woźniaka, co to ją znajdziecie pod tekstem.

Bon apetit!

„Zęby” by Karol Zdechlik

Nie, dzisiaj nie obchodzimy Dnia Stomatologa (a taki dzień istnieje, wierzcie nam lub niet). Dzisiaj, jak wczoraj i przedwczoraj, chwytamy się najrozmaitszych schiz, wszystkiego co bolesne i niedobre, jak na niedobre literki przystało.

W nurt ten wpasowuje się, jak zwykle, nasz stary (nie)dobry padawan, Karol Zdechlik. Zęby – w sensie tekstowym, niekoniecznie szkieletowym – są tak złe i niedobre jak by sobie tego Paskud mógł zażyczyć ;-). Szort, nie dość, że krótki, to jeszcze wcale konkretny i generujący takie fajne mróweczki na karku… lub w szczęce.

Na liście dzisiejszych fajności znalazła się także tematyczna grafika naszego ulubionego obrazkotwórcy Tomasza Woźniaka, który, no cóż – zobaczcie sami! I podziwiajcie – rzecz jasna!

Zapraszamy do lektury!

„Mucha” by Michał J. Walczak

Bzzz… bzzzz…

Niektóre zbrodnie nigdy nie wychodzą na jaw (bzzz?). Inne ślimaczą się latami (bzzzzzz?!?). A jeszcze inne zostają rozwiązane od kopa (bz!!!!!). W najnowszej odsłonie niedobroliterkowego pandemonium będziecie mieli okazję zapoznać się właśnie z przypadkiem podpadającym pod tę ostatnią kategorię…

Oto przed szanowny trybunałem staje Mucha bywałego już u nas Michała J. Walczaka. Bzzz, bzzz… Ale mucha nie byle jaka, bo zobrazowana przez Tomasza Woźniaka. Tak więc czeka Was frajda podwójna…

Miłego-bzzzz-czytania i oglądania!