Gdzie Diabeł się boi, tam Paskuda pośle, czyli wywiad może nie rzeka, ale mały strumyk z Patrykiem Boguszem

Patryka Bogusza przedstawiać nikomu nie trzeba. Wiele razy gościł na Niedobrych Literkach ze swoimi tekstami. W zeszłym roku Paskud miał przyjemność patronować jego powieści pod tytułem „Obślizgłe paluchy”. W tym roku ukazała się nowa książka Patryka – „Tęgoryjec”.

Na te okoliczność postanowiliśmy nieco przepytać Patryka. Długo wił się na stole sekcyjnym, wiele potu, krwi i innych płynów ustrojowych wylało się z jego umęczonego torturami ciała, nim zdecydował się mówić. Ale jak już zaczął, to poszło. Efekty poniżej.

 

„Tęgoryjec” by Patryk Bogusz – RECENZJA

Patryk Bogusz, autor dobrze znany miłośnikom horroru ekstremalnego, nie raz i nie dwa goszczący na łamach Niedobrych Literek, powraca z nową powieścią. Po ociekających krwią, ludzkim tłuszczem i ekskrementami „Obślizgłych Paluchach”, niektórzy, w swej naiwności myśleli, że horrorowa ekstrema osiągnęła już swoje ekstremum. Ku zaskoczeniu owych „niektórych”, okazało się, że rzekome maksimum jest jedynie minimum, a ponoć ostatnie słowo Patryka w kwestii wyżej wspomnianej horrorowej ekstremy, okazało się ledwie pierwszym.
Drżyjcie niewierni i wątpiący! Srajcie pod siebie tchórze i malwersanci! Od dzisiaj już nic nie będzie takie samo.
Nadpełza on. Straszliwy, obleśny i obślizgły. Bezlitosny, wiecznie głodny, plwający kwasem, TĘGORYJEC!
Odważycie się stanąć z nim oko w oko?

„Jedz maleńka, jedz” by Patryk Bogusz

Życie rolnika nie jest łatwe. To naprawdę ciężki kawałek chleba, zwłaszcza, jeśli prócz całego inwentarza typu krowy, świnie, kozy i tym podobne, ma się do wykarmienia jeszcze leniwą, tłustą babę. Co wtedy zrobić? No cóż, trzeba znaleźć sposób. Najlepiej taki, żeby był skuteczny. A żeby był skuteczny, musi być dobry. A żeby był dobry… No dobra, nie ważne. O skutkach kobiecego obżarstwa, parcia na rżnięte szkło i wiejskiej pomysłowości przeczytacie w najnowszym opowiadaniu Patryka Bogusza. Do lektury którego zaprasza Paskud, ekipa Niedobrych Literek i pewnie sam autor, choć nigdy nam tego nie powiedział. Bajo bongo.

„Obślizgłe paluchy” by Patryk Bogusz – recenzja

Czy zdarzyło wam się kiedyś, w trakcie zwiedzania nieznanego sobie miasta, wstąpić do niepozornie wyglądającej knajpki? Jeśli tak, to upewnijcie się dobrze, że nie nazywała się ona czasem „Obślizgłe paluchy”. Bo jeśli tak, to mam dla was przykrą wiadomość. Chcąc, nie chcąc, staliście się kanibalami. Nie wierzycie? No cóż, wasz problem. Zaistniałego faktu to jednak nie zmienia. Żarliście ludzkie mięso! Jak się czujecie z tym faktem? Ponoć jak raz się zacznie, później nie można już skończyć…

„Rumun i narkusy” by Patryk Bogusz

Trochę się martwiliśmy, że o nas zapomnieliście – przed/wakacyjne rozleniwienie wstrzymało bowiem procesy twórcze wielu naszych autorów. Wielu, ale na szczęście nie wszystkich. I tak oto niedobroliterkowy weteran Patryk Bogusz – dosłownie i w przenośni – zastrzelił nas nowym tekstem. Jeśli lubicie teksty dla twardzieli, albo chcecie je polubić, to „Rumun i narkusy” są dla Was. A jeśli jesteście łagodni jak baranki, to też przeczytajcie – choćby ku przestrodze.

„Trupy nie mają orgazmu” by Patryk Bogusz

Patryk Bogusz już na dobre zadomowił się na niedobrych… Co naprawdę nam się podoba. Podobnie jak jego najnowszy tekst o swojsko brzmiącym tytule Trupy nie mają orgazmu. Można go odczytywać na różne sposoby – jako ostrzeżenie, fanfik Dextera Morgana,  rozprawkę na temat „życie po życiu”, itp. Albo jeszcze inaczej. Bo skoro po śmierci nie można liczyć na orgazm, to na co właściwie czekacie? Co z tym obiecanym piekłem, do którego niby trafiają wszystkie niegrzeczne dziewczęta? Sami przyznacie, bez orgazmu sex w piekle to już nie to samo…

Ale my tu gadu gadu, a opowiadanie się samo nie przeczyta. Zatem… bierzcie się do… czytania!

„Być złym człowiekiem” by Patryk Bogusz

Patryk Bogusz dał się już poznać czytelnikom Niedobrych Literek. Z dobrej strony, ma się rozumieć. Od dziś będziecie mieli sposobność poznać jego bohatera. Złego dla odmiany. By nie powiedzieć, że bardzo, wybitnie – o ile takie określenie pasuje do określenia kreatury, której dzieje poniżej – złego.

Czytajcie to opowiadanie ku przestrodze, ku nauce, ale na pewno nie jako instruktaż…

„Życie skrzata to nie bułka z masłem” by Patryk Bogusz

Hmm… Witamy po przerwie! Zastanawialiście się pewnie, gdzie byliśmy jak nas nie było… Knuliśmy na boku… Ale do rzeczy, czyli skupmy się na dzisiejszej aktualizacji. Otóż, autor Życia skrzata... powoli staje się niedobroliterkowym weteranem. Jak podliczyły redakcyjne skrzaty, liczba jego opowiadań, które pojawiły się u nas, zaczyna zbliżać się do dziecięciu. Wynik robi wrażenie, podobnie zresztą jak same teksty. Jeśli znacie poprzednie opowieści Patryka Bogusza, nie musimy Was zachęcać. Jeśli dotąd z nimi się nie zetknęliście – macie właśnie świetną okazję, żeby nadrobić zaległości.

Mocno polecamy!

„Insekt” by Patryk Bogusz

Niedobre literki chlubią się faktem, że nie ulegają gatunkizmowi, bukizmowi i innym ograniczeniom niegodnym światłych, acz niedobrych padawanów paskudnej strony mocy. Dzisiaj nadeszła wiekopomna okazja, by to udowodnić, a to za sprawną pomocą tekstu Patryka Bogusza.

W Insekcie wcielimy się w postać… zgadnijcie sami, na pewno dacie radę. U can do it! Postać to wielce ciekawa, zwłaszcza że jej skłonności są kuriozalne, acz jednakowoż bądź akceptowalne, przynajmniej przez męską część czytelników.

Zapraszamy do lektury!